Hard of zacht gekookt?

We waren inmiddels dus in Java aangekomen. In Jakarta, de hoofdstad van Indonesië. Jakarta heeft 9 miljoen inwoners en bijna geen bezienswaardigheden. Het is een grauwe, vieze stad. Kilometers drukke wegen en saaie bebouwing worden met niks afgewisseld. Er is bijna geen groen te vinden. Dat het regende droeg ook al niet bij aan de sfeer. We hebben nog wat rond gewandeld in Jaksa Jalan en hebben het nationaal monument, een 130 meter hoge obelisk, bezocht. Maar verder hebben we Jakarta links laten liggen. We zouden ook niet weten wat er nog meer hadden kunnen doen op een museum bezoeken na. 

Met de trein zijn we naar Bogor gegaan. De trein op dit traject lijkt meer op een metro en er zijn net zoveel haltes als bij een metro. Wij moesten de laatste halte hebben dus dat was makkelijk. In Bogor liggen de befaamde botanische tuinen, Kebun Raya. We konden onze tassen bij het 'tourist information center' kwijt. Dat loopt toch een stuk makkelijker. De 'tuinen' zijn 87 hectaren groot dus het is meer een park. Er staan hier meer dan 15.000 soorten bomen en planten. We zijn zomaar wat gaan lopen. We zagen vooral heel veel bomen. Bij elke boom stond een bordje met de officiele naam en datum van planten. Sommige bomen zijn echt gigantisch. Het was voor ons, leek op het gebied van flora, weinig bijzonder. De hele grote bomen en reusachtige waterlelies van meer dan een meter uitgezonderd. 

Vanuit Bogor hebben we de bus naar Bandung genomen. Dit was de meest comfortabele busreis tot nog toe. Een spiksplinter nieuwe bus met zeeën van ruimte. En we reden gewoon over een snelweg! Zonder hobbels, kuilen en gaten. In Bandung hebben we een midrange hotel (hotel Scarlet 300.000 rupiah incl. ontbijt) genomen omdat de budget hotels hier te slecht zijn. Voor iets meer heb je een veel betere prijs-kwaliteit verhouding. De service was uitstekend. 

2 februari 2012

We hadden wat tijd verloren met het boeken van onze tickets naar Amsterdam. We vliegen maandag 27 februari via Jakarta en Kuala Lumpur terug naar Nederland. Niet bepaald een directe vlucht maar qua tijd maakt het niks uit. 

We hadden alleen de vulkaan Tangkuban Prahu op het programma staan. Met de opelet zijn we naar Lembang (ongeveer een uur rijden) gereden vanwaar we een andere opelet naar de voet of de top van de vulkaan konden nemen. We spraken met de chauffeur af dat hij ons naar de top zou brengen maar bij de voet aangekomen had hij geen zin meer. We moesten meer betalen dan afgesproken en anders zou hij ons niet naar de top brengen. We zijn dus maar uitgestapt en hebben hem minder betaald dan afgesproken. Een halve rit is ook een halve prijs. We worden steeds makkelijker in dit soort situaties. 
Het beloofde een pittig stukje lopen te worden ondanks een geasfalteerde weg die helemaal tot de krater leidt. Gelukkig kregen we na een paar minuten lopen al een lift aangeboden. Een gezin uit Bali bracht ons helemaal tot aan de krater. 
De krater, Kawah Ratu genaamd, is enorm groot. Rondom de krater staan allemaal winkeltjes met souvenirs en de gebruikelijke spulletjes. Het is mogelijk om bijna een heel rondje over de richel van de krater te lopen. We hebben daar ongeveer een uur over gedaan. Het was door de hoogte en wind best wel fris. De tweede krater (Kawah Upas) die je dan kan zien is veel minder indrukwekkend maar de wandeltocht is wel mooi. 

Na de krater van alle kanten bekeken te hebben, zijn we naar Kawah Domas gelopen. Hiervoor moesten we een hele lange trap naar beneden nemen. Onderweg kochten we nog een ei aan een touwtje. Kawah Domas lijkt wel op een maanlandschap. Overal komt heet water uit de grond en de stenen zijn ook warm. Door wat stenen op te stapelen zijn hier baden gemaakt. Hoe dichter bij de krater des te warmer het water is. Hier hebben we het eitje gekookt door het tien minuten in het water te laten dobberen. Er zat trouwens geen rare of zwavelachtige bijsmaak aan. 

Om half vijf werd iedereen weggestuurd zodat je voor het donker werd weer in de bewoonde wereld zou zijn. Het begon te regenen en we moesten nog het hele eind naar beneden lopen. En weer kregen we een lift aangeboden. Dit keer werden we zelfs helemaal in Bandung afgezet! Super relaxed dus. 

's Avonds zijn we naar Jl Braga gelopen waar een aantal restaurants en bars zitten. Best een leuk straatje waar we ook lekker hebben gegeten in een soort tuin terwijl een bandje bekende westerse nummers speelde afgewisseld met Indonesische nummers. 
Daarna nog een stukje door het straatje gelopen. We zagen hier heel veel zwervers op straat liggen slapen. Er waren er veel die met hun kindertjes lagen te slapen. Dit onder een afdakje terwijl het regende. Was erg om te zien en wat we normaal nooit doen deden we nu dus wel omdat het ons raakten. We gaven wat geld aan een moeder die lepel-lepel met haar kindje op de grond lag te slapen.