Als je links kijkt, zie je rechts niks.

Ons nog één avondje vermaken in Pangkalanbun bleek nog best lastig te zijn. Ingecheckt in onze hotelkamer bleek de airco het niet te doen. Altijd handig als je voor een kamer met airco betaalt, je dat gemeld wordt bij het inchecken!! Wanneer hij het weer ging doen was een grote vraag. Dan maar een heerlijk verkwikkende douche om af te koelen en weer goed schoon te worden na onze douche met rivierwater. Daar stond ik, Linda, dan onder de douche en bleek er na één straal water geen water meer te komen.
Op dit soort momenten mis je Nederland toch echt.
Daar ging ons voornemen om lekker op onze hotelkamer te relaxen. Zonder airco was het zo warm dat we maar naar buiten zijn gegaan. Weer terug naar het restaurantje waar we de vorige keer ook hadden gegeten. Dit keer gewoon niet de hamburger nemen. Bleek het enige normale restaurantje dicht te zijn!! Aangezien we echt geen zin hadden om nasi goreng bij een warung te eten zijn we na een colaatje gedronken te hebben terug naar ons hotel gegaan. Daar bleek de airco het weer te doen en hebben we maar een bakje instant noodles en chips als  avondeten gegeten. Gelukkig hadden we de afgelopen dagen goed gegeten. Toen we lekker wilden gaan slapen bleek het toch wel heel warm in onze kamer te zijn. En ja hoor de airco deed het weer niet. Ik ben toen naar de
receptie gegaan om te vragen of we een ventilator konden krijgen. Dan staat er daar een jongen mij aan te kijken alsof ik vraag of hij de koning wil bellen. Hij zegt dan doodleuk nee! Ik denk nog hij begrijpt mij niet omdat ze hier nauwelijks Engels spreken. Ik laat de afstandsbediening van de airco zien en zeg dat deze het niet doet. Vervolgens wijs ik dan naar een ventilator die (uit) in de gang staat en vraag of ik die mee mag nemen. De jongen zegt weer nee. Ik begon aardig geïrriteerd te worden en had een verhit hoofd. Dit is toch ongelooflijk! Je betaalt voor een kamer met airco en de airco blijkt het niet te doen en als compensatie mag je dan niet eens een ventilator meenemen, wat een service! Gaat er ook nog een andere jongen ongegeneerd foto's van mij maken. Ik heb deze jongen vriendelijk verzocht dit niet te doen maar ik sta toch al twee keer met een rood hoofd op zijn foto. Nadat ik dreigde dat ik geld terug wilde omdat ik toch echt betaald had voor een kamer met airco kon de ventilator wel ineens mee.
Het kostte na dit avontuur weer wat tijd om in slaap te vallen. Om 01:30 uur werd er op onze kamerdeur geklopt. Blijkt het de jongen van de receptie te zijn die de ventilator terug komt halen omdat de airco het weer doet!! Ongelooflijk dat je dit midden in de nacht doet! Je zou denken dat de ventilator van goud is en ze hem graag terug willen maar het is echt een oud ding!!
Het positieve is dan wel dat we kunnen gaan slapen met airco.

13 januari 2012

We worden om 07:00 uur weer verwend met een kopje mierzoete thee en een jellycakje. Ook dit keer pakken we onze crackers met jam er maar weer bij. We hebben trouwens wel een herinnering overgehouden aan Tajung Puting NP. Na telling bleken dit ongeveer 70 muggenbulten pp te zijn. De komende dagen krabbelen we er dus nog wel lekker op los!
Om 09:30 uur worden we opgehaald door een taxi. Een bus kennen ze hier niet en liften is wat lastiger naar het vliegveld toe.
Om 11:30 vlogen we weer terug naar Surabaya waar we gelijk de bus naar Malang namen. Om 16:00 uur waren we in Malang en lieten wij ons voorlichten over een trip naar de Bromo vulkaan en Ijen NP. De trip naar Bromo was behoorlijk prijzig en we hoorden dat Ijen gesloten is omdat de aldaar aanwezige actieve vulkaan op dit moment te gevaarlijk is om te beklimmen omdat er teveel activiteit is.
De man van het reisbureau zei dat we wel konden gaan maar dat de overheid het nationale park gesloten heeft. We zijn nog bij wat andere reisbureautjes langsgelopen. Deze gaven ook aan dat Ijen nu echt te gevaarlijk is.
Vervolgens besloten om wijs te zijn en ijen te schrappen. Gelijk een tour naar Bromo geboekt. Hiervoor moeten we vannacht om 01:30 uur in de lobby klaar staan!
Vervolgens op zoek gegaan naar een restaurantje. Na ons "diner" van gister wilde we nu wel een goede maaltijd. Malang blijkt een stad te zijn met veel leuke restaurants. Dit hebben we niet veel vaker meegemaakt in Indonesie. We vonden een erg mooi restaurant en konden hier voor het eerst een rijsttafel bestellen. Een rijsttafel is iets typisch Nederlands en kennen ze hier zelf helemaal niet. Op de kaart stonden meerdere typisch Nederlandse gerechten waaronder erwtensoep en hutspot met klapstuk. Erg aantrekkelijk om te nemen maar we hebben het toch bij de rijsttafel gehouden.
Het eten was erg lekker. Dit had een perfect restaurant geweest om onze verjaardagen te vieren.
Later bleek dat dit een bekend restaurant is, ook in de Lonely planet staat en goede recensies krijgt.
Hierna lekker naar ons bed gegaan om nog een paar uurtjes slaap te pakken.
We slapen trouwens in een hutje op het dak van het hotel. We hebben daar een houten hutje welke je ook weleens op het strand ziet. Echt grappig. De mooiste verrassing was toen ik onder de douche stond...warm water!!!!

14 januari 2012

Na een hele korte nachtrust staan we om 01:30 in de lobby. Er zou nog een man meegaan met deze tour maar deze blijkt ziek te zijn. Hierdoor hebben we dus weer een privétour.
Onze chauffeur blijkt een hele aardige jongen te zijn en begint lekker te kletsen. We hebben eigenlijk meer behoefte om de 2 uur durende rit slapend door te brengen. Na een kort praatje zegt hij ook dat we lekker kunnen slapen.
Na twee uur gereden te hebben moeten we overstappen in een 4x4. We merken dat het buiten koud is. Gelukkig dat we onze warme kleren aanhebben want het is hier 5 graden. Kunnen we alvast wennen voor straks in Nederland.
We komen nog in het pikkedonker aan op Gunung Penanjakan (2770 m) waarvandaan je een heel mooi uitzicht op de vulkaan Bromo moet hebben bij zonsopkomst.
Omdat het pas 04:15 uur is besluiten we in een cafeetje te wachten tot het lichter wordt met een warm kopje thee. We hadden ook onze handschoenen mee moeten nemen want het is echt koud! We zijn het blijkbaar niet meer gewend.
Er lopen hier mannen rond die winterjassen verhuren. Voor 0,90 cent kan je een dikke jas huren. Grappig hoe vindingrijk de mensen hier toch zijn. Ze proberen van alles te verzinnen om geld te verdienen.

Na het kopje thee besluiten we naar het uitzichtpunt te lopen. De zon komt op en laat mooie kleurspelingen in de lucht achter.  Na 15 minuten komen we erachter dat we de verkeerde kant op staan te kijken. We staan dan wel naar de mooie zonsopkomst te kijken maar niet naar Bromo. Snel even een ander plekje zoeken. Hier zijn trouwens wel veel toeristen te vinden.
We zien Bromo en nog twee andere vulkanen. Deze liggen allemaal naast elkaar. Erg mooi om te zien. De vulkaan Gunung Batok is perfect gevormd, Gunung Bromo vinden wij minder mooi maar heeft een echte krater met water erin en Gunung  Semeru is met zijn 3676 meter de hoogste piek van Java. Het gebied voor de vulkanen is volkomen vlak waardoor de vulkanen nog imposanter lijken. Echt een waanzinnig mooi uitzicht! Nadat de zon volledig op was gekomen zijn we naar de vlakte voor de vulkanen gereden. Je kan helemaal tot op de rand van de krater van Bromo klimmen. Het is ongeveer 1 km lopen en op het laatste stuk is er een trap aangelegd. Als je geen zin hebt om te lopen kan je voor een paar euro een paard huren met begeleider. Het uitzicht vanaf Bromo is ook heel mooi maar het gaat natuurlijk om de krater. Als een trechter loopt het schuin naar binnen met onderaan een gat waarin water staat. Echt cool om te zien. Nadat we uitgekeken waren zijn we met de 4x4 terug gebracht naar onze eerste chauffeur. Hij vroeg wat we ervan vonden. Erg mooi was het antwoord. Hij was blij dat te horen en vertelde dat we geluk hadden dat het zo helder was vandaag. De laatste tijd was het bewolkt geweest of regende het. Soms kan je Bromo dan helemaal niet zien vanaf het uitzichtpunt! De klanten zijn dan boos en nu had hij eindelijk weer eens zeer tevreden klanten. We hebben tot nu toe erg veel geluk gehad met het weer in Indonesië. We kregen nasi goreng als ontbijt en we waren om 11:00 uur weer in Malang. Het voelde alsof het 17:00 uur was. We moesten voor 12:00 uitchecken dus sprongen we nog even snel onder de douche. Het was ontzettend warm dus ondanks dat we eindelijk warm water hadden, hebben we koud gedoucht. De tassen konden we bij het hotel laten staan vanwaar we ook opgehaald zouden worden met de nachtbus (mini-van).

We hebben in Malang de vogeltjesmarkt bezocht waar allerlei soorten vogels worden verkocht evenals vogelkooien, voer voor vogels, etc. De vogels zagen er wel goed uit, op de uilen na dan. Ze verkopen daar ook katten, honden en allerlei knaagdieren. Wij hadden de indruk dat met name de hamsters en dergelijke er niet al te goed verzorgd worden. Naast de vogeltjesmarkt ligt de bloemen en plantenmarkt maar die hebben we niet echt bekeken. We zijn ook nog naar Toko Oen geweest, een begrip in Malang. Ook hier kan je allerlei Nederlandse gerechten eten. Toen we de kroketten op het menu zagen staan, kregen we daar best wel trek in. Fernando bestelde de kroketten maar Linda wilde eerst de kroketten van Fernan afwachten. En ja hoor, haar vermoeden kwam uit. Dat waren helemaal geen kroketten. Meer een gefrituurde bal deeg/ragout. Niet lekker in ieder geval. Een Nederlander zullen ze daar echt geen plezier mee doen. Na nog wat gebouwen te hebben bekeken en ergens wat gedronken te hebben zijn we naar het hotel gelopen om met de nachtbus naar Bali te gaan.