Hoe krijgen we het voor elkaar!
Door: fernanenlininazie
Blijf op de hoogte en volg Fernando en Linda
25 Januari 2012 | Indonesië, Batavia
In plaats van met de locale bus gingen we dit keer samen met drie anderen met een prive chauffeur naar onze volgende bestemming.
Onderweg stopten we bij een traditioneel Batakdorp. Dit zijn een aantal aan elkaar verwante volkeren met elk hun eigen taal in Noord-Sumatra. Hun huizen hebben een heel herkenbaar dak. In een van de huizen hebben wij gekeken. De binnenkant stelt eigenlijk niks voor. Het is heel primitief.
In dit dorpje hebben we wel wat kleurtjes, boekjes en speeltjes uit kunnen delen. Het nieuws dat wij wat bij ons hadden verspreidde zich als een lopend vuurtje want voordat we het wisten stonden er een aantal kinderen om ons heen en zeiden "pen, pen".
Hierna doorgereden naar de Sipiso piso waterval. Dit is een 120 meter hoge waterval aan de rand van het Tobameer. Het water komt uit een ondergrondse rivier en komt zo uit de rotswand naar beneden kletteren. Het was erg mooi om te zien. Vanaf hier hadden we ook een heel mooi uitzicht over het Tobameer.
Na de waterval zijn we doorgereden naar het koninklijke paleis. Dit was eigenlijk een groot Batak huis. De koning heeft hier tot 1947 gewoond wat ons verbaasde omdat het ook zo primitief was. De woning was zo groot omdat hij hier met 12 vrouwen woonden, die allemaal een eigen keuken hadden. Ons huis ziet er een stuk beter uit en dat is nog zacht uitgedrukt.
Om bij Tuk Tuk te komen werden we in Parapat afgezet waarna we de veerboot naar Tuk Tuk konden nemen. Ook hebben we hier gelijk de bustickets voor onze reis naar Bukittinggi gekocht.
Na 30 minuten varen kwamen we aan in Tuk Tuk waarna onze zoektocht naar een kamer kon beginnen. Vanwege het Chinees nieuwjaar waren de prijzen voor kamers erg hoog en waren er veel kamers bezet.
Uiteindelijk terecht gekomen bij een traditioneel Batakhuis. Het was net zoals de andere huizen erg primitief maar wij vonden het wel leuk om een keer in een traditioneel huis te slapen. We moesten door een piepklein deurtje van 50x 50 cm naar binnen kruipen. Er stond alleen een bed midden in de kamer en de badkamer bestond uit een Frans toilet en een douche.
Tuk Tuk is een klein plaatsje op het eiland Samosir. Samosir ligt in het Tobameer. Een eiland in een eiland dus! Het Tobameer is een enorm groot meer met mooi helder water.
Tijdens het verkennen van Tuk Tuk kwamen we een Engels stel tegen die bij ons op de veerboot had gezeten. We raakten in gesprek en nadat we bijna een uur aan de kant van de weg hadden staan praten, stelde Fernan voor om wat te drinken. Dat drinken werd een etentje en het was erg gezellig. We hebben vis uit het Tobameer gegeten met eindelijk een keer patatjes, smullen!!
26 januari 2012
Na een vrij beroerde nacht zijn we verhuisd naar een ander hotel. Het Batakhuis was leuk voor een nacht maar we hebben het steenkoud gehad en het matras was even dik als het laken. Ons nieuwe hotel (Samosir cottages) is erg mooi. Vanuit onze kamer hadden we uitzicht over het meer. Dat is pas lekker wakker worden. Ook hadden we een veranda.
Om het eiland te bekijken hadden we een scooter gehuurd. We wilden eerst naar een Batak museum. Dat is zo een 22 km rijden vanaf ons hotel. Helaas kregen we voordat we de bestemming bereikten een lekke band. Ja alweer een lekke band. Net zoals in Mexico en Cuba. Wij weten ook niet hoe we het elke keer weer voor elkaar krijgen maar we moesten dus op zoek naar een monteur. Fernan is met de scooter doorgereden en ik ben lopend achter hem aangegaan. Gelukkig was het niet ver en was de band zo vervangen.
Hierna hadden we geen zin meer om door te rijden naar het museum en besloten we dichter bij ons hotel te blijven. We hebben de Stone Chairs bekeken. Op deze stoelen werden vroeger de problemen van het dorp besproken en mensen berecht. De mensen binnen dit dorp waren ook kannibalen. Een van de straffen zou kunnen zijn dat je werd opgegeten. Het klink allemaal spectaculair maar er was niet heel veel aan. Hierna doorgereden naar de kings grave. We moesten allebei een sjerp dragen om onze waardigheid tegenover de koning te tonen. Het graf van de koning was ook weinig bijzonder. De rest van de dag hebben we van de zon genoten en geluncht op onze veranda.
De mie goreng met sate was erg lekker!
Grappig om te vermelden is dat er Nederlandse invloeden op het eiland terug te vinden zijn. Zo kan je er vers bruin brood krijgen en staat het ook in het Nederlands op bordjes langs de weg vermeld. Staat dan wel heel formeel "mijn vier dochters heten u welkom". We hebben hier dus ontbeten met bruin brood!
Onderweg stopten we bij een traditioneel Batakdorp. Dit zijn een aantal aan elkaar verwante volkeren met elk hun eigen taal in Noord-Sumatra. Hun huizen hebben een heel herkenbaar dak. In een van de huizen hebben wij gekeken. De binnenkant stelt eigenlijk niks voor. Het is heel primitief.
In dit dorpje hebben we wel wat kleurtjes, boekjes en speeltjes uit kunnen delen. Het nieuws dat wij wat bij ons hadden verspreidde zich als een lopend vuurtje want voordat we het wisten stonden er een aantal kinderen om ons heen en zeiden "pen, pen".
Hierna doorgereden naar de Sipiso piso waterval. Dit is een 120 meter hoge waterval aan de rand van het Tobameer. Het water komt uit een ondergrondse rivier en komt zo uit de rotswand naar beneden kletteren. Het was erg mooi om te zien. Vanaf hier hadden we ook een heel mooi uitzicht over het Tobameer.
Na de waterval zijn we doorgereden naar het koninklijke paleis. Dit was eigenlijk een groot Batak huis. De koning heeft hier tot 1947 gewoond wat ons verbaasde omdat het ook zo primitief was. De woning was zo groot omdat hij hier met 12 vrouwen woonden, die allemaal een eigen keuken hadden. Ons huis ziet er een stuk beter uit en dat is nog zacht uitgedrukt.
Om bij Tuk Tuk te komen werden we in Parapat afgezet waarna we de veerboot naar Tuk Tuk konden nemen. Ook hebben we hier gelijk de bustickets voor onze reis naar Bukittinggi gekocht.
Na 30 minuten varen kwamen we aan in Tuk Tuk waarna onze zoektocht naar een kamer kon beginnen. Vanwege het Chinees nieuwjaar waren de prijzen voor kamers erg hoog en waren er veel kamers bezet.
Uiteindelijk terecht gekomen bij een traditioneel Batakhuis. Het was net zoals de andere huizen erg primitief maar wij vonden het wel leuk om een keer in een traditioneel huis te slapen. We moesten door een piepklein deurtje van 50x 50 cm naar binnen kruipen. Er stond alleen een bed midden in de kamer en de badkamer bestond uit een Frans toilet en een douche.
Tuk Tuk is een klein plaatsje op het eiland Samosir. Samosir ligt in het Tobameer. Een eiland in een eiland dus! Het Tobameer is een enorm groot meer met mooi helder water.
Tijdens het verkennen van Tuk Tuk kwamen we een Engels stel tegen die bij ons op de veerboot had gezeten. We raakten in gesprek en nadat we bijna een uur aan de kant van de weg hadden staan praten, stelde Fernan voor om wat te drinken. Dat drinken werd een etentje en het was erg gezellig. We hebben vis uit het Tobameer gegeten met eindelijk een keer patatjes, smullen!!
26 januari 2012
Na een vrij beroerde nacht zijn we verhuisd naar een ander hotel. Het Batakhuis was leuk voor een nacht maar we hebben het steenkoud gehad en het matras was even dik als het laken. Ons nieuwe hotel (Samosir cottages) is erg mooi. Vanuit onze kamer hadden we uitzicht over het meer. Dat is pas lekker wakker worden. Ook hadden we een veranda.
Om het eiland te bekijken hadden we een scooter gehuurd. We wilden eerst naar een Batak museum. Dat is zo een 22 km rijden vanaf ons hotel. Helaas kregen we voordat we de bestemming bereikten een lekke band. Ja alweer een lekke band. Net zoals in Mexico en Cuba. Wij weten ook niet hoe we het elke keer weer voor elkaar krijgen maar we moesten dus op zoek naar een monteur. Fernan is met de scooter doorgereden en ik ben lopend achter hem aangegaan. Gelukkig was het niet ver en was de band zo vervangen.
Hierna hadden we geen zin meer om door te rijden naar het museum en besloten we dichter bij ons hotel te blijven. We hebben de Stone Chairs bekeken. Op deze stoelen werden vroeger de problemen van het dorp besproken en mensen berecht. De mensen binnen dit dorp waren ook kannibalen. Een van de straffen zou kunnen zijn dat je werd opgegeten. Het klink allemaal spectaculair maar er was niet heel veel aan. Hierna doorgereden naar de kings grave. We moesten allebei een sjerp dragen om onze waardigheid tegenover de koning te tonen. Het graf van de koning was ook weinig bijzonder. De rest van de dag hebben we van de zon genoten en geluncht op onze veranda.
De mie goreng met sate was erg lekker!
Grappig om te vermelden is dat er Nederlandse invloeden op het eiland terug te vinden zijn. Zo kan je er vers bruin brood krijgen en staat het ook in het Nederlands op bordjes langs de weg vermeld. Staat dan wel heel formeel "mijn vier dochters heten u welkom". We hebben hier dus ontbeten met bruin brood!
-
29 Januari 2012 - 16:01
Lucia:
Wat grappig dat jullie in een plekje tuk tuk zaren hahaha
En wat een gaaf huisje zeg!
Maar kregen jullie het er niet spaansbenauwd omdat het zo klein is?
Kanibalen?
Nou maar hopen dat het echt sare was wat je kreeg hihi
XXXX
Luus -
29 Januari 2012 - 16:14
Eliza:
Zo das nog een lekker zeg, om na al die weken eens lekker bruin brood te eten.
Hebben jullie zeker wel gemist.
Zeker niet met oude kaas hahahaha
Leuke foto,s weer.
Ik denk dat jullie inderdaad heel erg tevreden mogen zijn met jullie eigen huisje als jullie thuis komen.
Na al die primitieve omstandigheden ben je denk ik wel weer toe aan een beetje luxe!
Veel plezier nog.
xxx eliza -
30 Januari 2012 - 03:26
Johan:
Drink vooral geen Arak! Vorig jaar vier toeristen dood en drie voor altijd blind geworden omdat er antivriesmiddel in de arak zat. Die flessen worden nog steeds verkocht!
Google even DE ULTIEME GIDS VOOR BALI (die ook over andere Indonesische eilanden handelt) als je grappige en ook serieuze tips wil lezen (geheel GRATIS)
En google ook De Ultieme Gids voor Bali deel 2, waar je leest hoe om te gaan met Indonesiërs, de beleefdheidsregels, de mentaliteit, de politie, enz..
-
30 Januari 2012 - 13:00
Jeanne:
hallo lieverds,
wat een leuk huisje, maar goed dat julli zo slank zijn, ik zie maarten en ik elkaar al door dat gat heen persen hahaha. jammer dat de bezienswaardigheden een beetje tegen vallen, maar het eten is dus weer lekker !!!!
dikke kus maarten en mama -
31 Januari 2012 - 18:15
Sjef Boekholt:
happy birthday, battiboy.... 35 jaar.......
Tis net als vorig jaar, ik wil je wel bellen maar je neemt toch niet op.... -
01 Februari 2012 - 12:17
Fre En Nicky Leenart:
Geluk Fernando 35 jaar!
Wat een verhalen, om te smullen!
Wat een leuk klein huisje , romantisch toch! Wat een patatje dan gewaardeerd wordt he!
knuffel uit Leischenveen, Koud hier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
